"Mijn mannelijke collega herkende mijn symptomen" - Janneke (57)

383 keer bekeken

"Toen ik 50 was, ontdekte ik dat mijn menopauze was begonnen. Ik had zeer hevige menstruaties en hevige reacties tijdens mijn werk: zeer wisselende stemmingen en hoofdpijn. Een toenmalige collega (een man!) attendeerde mij op een overgangsconsulente: zijn vrouw. Omdat hij mijn symptomen herkende."

"Ik wilde er in eerste instantie niets van weten. Heel subtiel heeft hij het visitekaartje van zijn vrouw op mijn bureau achtergelaten. Het duurde uiteindelijk nog 3 maanden voordat ik de telefoon pakte en een afspraak maakte. Ik werd door de overgangsconsulente direct doorgestuurd naar een gespecialiseerde gynaecoloog. Ik ben toen aan de hormoonpleisters gegaan in combinatie met een spiraal. Dat werkte perfect.  

Zelf had ik het destijds niet zo in de gaten. Het korte lontje en de fysieke klachten. Door de hulp van de gynaecoloog was dit wel snel verholpen, dus heb ik altijd doorgewerkt. 

Omdat ik nu sinds een jaar geen spiraal en hormoonpleisters meer heb, ondervind ik opnieuw zeer sterke stemmingswisselingen, nervositeit, ik ben erg onzeker en heb angsten.  

Op dit moment ben ik dan ook niet werkzaam. In maart dit jaar verhuisde ik naar Bonaire en begon ik met een nieuwe baan als manager bij een verzuimconsultatiebureau. Ik ben gewend met mannen te werken - ook onder leiding van - maar deze cultuur is volledig anders. Ik stelde me door mijn onzekerheid en nervositeit op als een soort pitbull, wat mijn leidinggevende deed besluiten mijn proefperiode niet te verlengen. Normaliter ben ik rustig tijdens een inwerkperiode en vraag ik veel. Nu kon ik dat niet opbrengen. Ik kreeg geen evaluatie of tweede kans, omdat de heren mij te direct en te confronterend vonden. Of dit nu gerelateerd is aan de overgang of de organisatie weet ik eigenlijk niet. Maar het heeft wel wat met mijn zelfvertrouwen gedaan. Ik heb daarna wel geprobeerd nieuw werk op te pakken, maar het lukt zowel fysiek als mentaal niet. 

Sinds mijn verhuizing heb ik er eigenlijk nog met niemand over kunnen praten. Door mijn fysieke klachten ben ik hier pasgeleden naar de huisarts gegaan en zij vertelde me over Vuurvrouw. Binnenkort heb ik een gesprek met haar. Dat doet me veel, omdat ze me hoort en serieus neemt. 

Verder ben ik altijd blijven sporten, hoe slecht ik me ook voel en voelde. Sporten geeft goede energie en de endorfine die vrijkomt, doet veel met je geest. Gezond eten is ook een belangrijk aspect.  

Toch is mijn leven wel veranderd sinds de overgang. Ik was altijd superactief, ondernemend, vond het leuk nieuwe dingen te leren, was doortastend. Ik pakte zaken snel op, was in mijn werk zelfverzekerd. Helaas is dat aanzienlijk verminderd. Vooral de nervositeit bij een nieuwe baan en de onzekerheid, het trage begrip van mijzelf. Dat mijn brein de zaken traag oppakt. Het vergt acceptatie van mijzelf, iets waar ik moeite mee heb. 

Mijn belangrijkste les en tip voor anderen in dezelfde situatie is dan ook: luister naar je lichaam en gevoel. Ga in gesprek met wie dan ook. En soms moet je jezelf ook pushen en stimuleren om door te gaan, omdat het uiteindelijk een goed gevoel geeft. 

Ik ben mijn collega nog steeds dankbaar voor zijn oplettendheid."

Meer weten?

Afbeeldingen

Cookie-instellingen